I dag har eg plaga vettet av lesesalen min med fnising og undertrykte latterhikst. Den ukontrollerbare latteren kom av dei mange artige innlegga som er å finne på denne bloggen. Dersom det er lenge sia du har tatt ein titt på arkivet her vil eg anbefale deg å gjere nett det. Her er rare drømmer, ein telefonsamtale med høgste hold, kidnappinger, gamle damer som synsunge frøkner klikker for høgt med skoa sine, klatring i mørke, eksamensfrustrasjon og generelt mykje ulikt. Mottoet for bloggen er ikkje utan grunn "la oss vere random, la oss vere det saman"...